कविता तर कितीदा तरी केलि.......
पण तिला कधी माझी सज समजलीच नहीं.....
एका झाडाला जाशी सवयच असते....पक्षी येवून बसायची.....
तशी तिला माझ्या सजेची सवय झाली असावी....
खरा तर कवितेचा प्रत्येक शब्द तिलाच पुकारत होता...
तिलाच कही सांगत होता........
कविताच टी तिला कवीछे काव्यत्व काय समजणार.....
जसे पाण्याला त्याचा ओलावा समजत नाही.....वार्याला गरवा काय समजणार.........
No comments:
Post a Comment
Thank you for your Comment. Appreciate your Interest in the blog!